Oralarda hala bloguma gelen, yazılarımı okuyan daha doğrusu beni hatırlayan var mı bilmiyorum. Tek bildiğim içimde artık tutamayacak kadar biriken cümlelerimi; aleyhime kullanacak, yanımda ve yakınımda olduğunu iddia eden ama gerçekte asla öyle olmayan insanlara içimi dökerek harcamak yerine buraya, gerçekten evim gibi gördüğüm bloguma yazmaya karar verdim. Ama nereden, nasıl başlayacağımı asla bilemeyerek bu satırları karalıyorum. Benim birey olma ve kendimi bulma savaşımı, benliğim için verdiğim mücadeleyi okuyan olursa, sesimi olabildiğince duyurmasını istiyorum. Ben o kadar çok sustum ki bu suskunluk beni ölümün kıyısına götürdü.
Yazının buraya kadar olan kısmını birkaç gün önce yazdım. Ama daha fazlasını yazmaya gücüm kalmamış gibi hissedince bıraktım. Neler yaşadığımı detaylıca yazıp ne kurban psikolojisine girmek ne de acitasyonla negatif enerji yaymak istemiyorum. Sadece yıllarca yaşadığım manipülasyon ve beyin bulanıklığını ve bana hissettirdiklerini yazmak istiyorum. Bu tür insanlarla karşılaşan, bir arada yaşayan, yaşamak zorunda kalan, zihni karmakarışık olanlar için ve karşılaşma ihtimali olan herkes için ufak da olsa kendi çapımda bir şeyler anlatma derdindeyim. Onlardan herhangi birine bir ipucu, bir klavuz olabilirsem ne mutlu bana. Yoksa bu suskunluk beni boğacak gibi hissediyorum. Yazmam lazım. İçimden taşan bu zehri kalemin gücüyle bertaraf etmem lazım.
Aslında bu paragrafın yerinde bambaşka bir açıklama vardı ama bloga her girişimde bu kısmı görmek canımı sıkıyordu. Sildim ve yerine bu bu paragrafı yazdım. Yazı dizisi yapmayı düşünüyordum ama sanırım bunu yapamayacağım. Belki ileride daha detaylı açıklar ve yazarım...
Sosyal Medya Hesaplarım:
Geçecek, inanın bana geçecek. Birgün, bir an duracak ve geçtiğini farkedeceksiniz. Biliyorum çünkü yaşadım, tedavi oldum ve iyileştim. Travmalar ve tüm o çektiğiniz acılar bir gün öyle bir geçecek ki, "hayattayım şükürler olsun" diyeceksiniz. Umudunuzu diri tutun ve Allah'a sığının. Tıbbi desteğinizin yanındabilahi desteğinizi de alın, yaralarınızın en büyük ilacı O'nda. Rabbim, ruhunuza güç kuvvet versin, güneşiniz yeniden doğacak Allah'ın izniyle.
YanıtlaSilŞu an her şeyin düzelecek olması o kadar ütopik geliyor ki ama bunu diyenlerin elbet vardır bir bildiği ve tecrübesi diyor umutla bekliyorum. Teşekkür ederim desteğiniz için.
SilŞimdi şuraya şunu yazabilmeniz için gereken gücü hayal ediyorum da eminim hiç kolay olmamıştır. Ama yazarak içinden atmak başka hiçbirşeye benzemez sanki ordan sökülür ve bir daha asla geri dönemez. Atın gitsin içinizden, size çok yük olmuş zaten bırakın paylaşalım ve unutmayın yalnız değilsiniz. Bir hep buradayız.
YanıtlaSilAynı hal dilini konuşanlara ulaşmak kadar güzel bir şey yok. Çok teşekkür ederim.
SilMerhaba,
YanıtlaSilİnsanın neler yaşadığını kimse bilemez; bazen en yakınındaki kız kardeşi, annesi, babası dahi bilemez.
Tek dileğim kimse, kimseyi manipüle etmesin, istemediği şeyleri yapmaya zorlamasın, değil insan bir kuş, bir kedi, bir köpek bile zorlanmaktan, esir olmaktan hoşlanmaz, mutsuz olur, depresyona girer, kendi bencil isteklerimiz için kimseyi esirleştirmeyelim. Bunu bazen anneler, babalar bile yapabiliyor. Halbuki mutluluğun ilk şartı özgürlüktür, kuşlara sorun bilirler.
Umarım yeni senede her şey istediğiniz gibi olur.
Zor bir durum cidden. Hele de aynı evde yaşıyorsan. Böyle kişilerden acilen uzaklaşılmalı ki hayatın ne kadar güzel olduğu anlaşılsın.
YanıtlaSil