Yaşıyor Musun?

Yaşamaktan ne anladığımı sorgulamakla geçirdiğim günler oldu. Yaşamak…

Gerçekten yaşıyor muyuz?

Yaşamaktan ne anlıyoruz?

 

Doğ, bebeklik, çocukluk, ergenlik, gençlik çağı yaşa. Yetişkin birey olarak bir iş sahibi ol. Ev, araba al, evlen, çocukların olsun. Emekli ol ve yaşlanıp öl. Gerçekten bu döngü mü yaşamak? Dezavantajlı ailede büyümeyi, imtihan dolu bir hayat yaşamayı, hastalıkları, üzüntüleri, keyfince ülkeyi veya dünyayı gezmeyi bırak yaşadığı şehri bile tam keşfedemeden ölmeyi hiç saymadım bile.

Tüm bu döngü içinde kendini ne kadar dinliyor, tanıyorsun? Hiç…

Yaşamanın yalnızca nefes alıp vermek ya da en temel, en ilkel insani dürtülerin gerçekleşmesi olmadığını öğrenmek gerekiyor evvela. 

Okullarda öğretilen bir şey değil. Hayatın içinde pişerek öğreniliyor. Maalesef ebeveynlerimiz de bu konuda bizden farksız. Hatta daha beter durumda oldukları için kimse çocuklarına bu konuda mihmandarlık yapamıyor. Hoş, derdim var diye ebeveyni ile konuşmak isteyipte, “Siz ne gördünüz ki bizim gençliğimizde… “diyerek başlayan cümleleri ve türevlerini duymayan var mı merak ediyorum? 

Maddi konuların ötesinde bir mesele bu. 

Anda kalmak, hissetmek ve yaşamak…Tamamen kişisel bir sınavdan geçerek, elenerek, ezilerek tecrübe ediliyor. 

Yunus’un dediği gibi “Bir ben vardır benden içeri.” 

Cisminde sen varsın, senin içinde ruh. Sen mi ruhtasın ruh mu sende bilemem. Ama ruh olmadan senin olmayacağı gerçeğinin bilinciyle yaşıyoruz.

Babam vefat ettiğinde ruhum acıyor diyordum. O acıyı ancak yaşayanlar bilir. Sonra her şeyimin sıfırlandığı bir zaman dilimi geldi. Ben hastayım ama doktorun yapabileceği bir şey yok. Gerçek bir acı, gerçek bir hastalık ama cisminde görünür bir emare yok. Her şey ruhunda. 

Gerçek sen aslında ruhun. Onunla baktığında görebilirsin ancak. Onunla hissettiğinde yaşarsın.

Nasıl olacak peki? 

Herkesin yolu farklı. Ruhlarımız da öyle. Hissetmeye, yaşamaya çabalayacaksın. Bir an gelecek, bir söz bir bakış, bir kayıp, bir travma gösterecek gerçeği belki de kim bilir.

Ya da masal bu ya, bir gece biri çaydanlıktan çıkagelir. Seni senden eder, seni sen eder. 

Ruhuna ayna tutar. Hissettirir, yaşatır.

Sonra bir bakarsın, bir varmış bir yokmuş her şey rüyalarda kalmış…  

 

İnstagram: https://www.instagram.com/aforizmikbilge/profilecard/?igsh=bnV3ZnhvazNkaDhx

X (Twitter):  https://x.com/aforizmikalinti?s=21